Het favoriete plekje van onze gastheer Kenny Desaever is de Hickmanbrug in Retranchement.
Na de start van ‘Operatie Switchback’ en de landing van Canadese eenheden nabij Biervliet wordt een drie weken durende strijd geleverd langs dijken en polders om Nederlands Zeeuws-Vlaanderen en de Belgische Zwinstreek te bevrijden van de bezetter.
Overal hebben de Duitse bezetters bruggen over kanalen en rivieren tot ontploffing gebracht om de geallieerde opmars te vertragen. Daarom brengen de geallieerden zelf bruggen mee: "Baileybruggen”. De Brit Donald Bailey was de ingenieur die het systeem ontwikkelde: een metalen brugconstructie met balken die op 1 dag gebouwd kon worden zonder hijskraan.
Op de Belgisch-Nederlandse grens moet eind oktober ‘44 ook dringend een 36 meter lange brug gebouwd worden, zodat de geallieerden het uitwateringskanaal bij Retranchement kunnen oversteken richting Knokke.
Tijdens het bouwen van de brug worden ze onder vuur genomen door Duitse mortierschutters. Een van de Duitse projectielen doodt de Canadese sergeant Jack Hickman die de aanleg van de brug coördineerde.
De brug wordt later door de Canadese genietroepen de "Hickmanbridge" genoemd, ter ere van hun gesneuvelde kameraad.
Dankzij de Hickmanbrug konden de Canadese eenheden doorstoten naar Knokke en Heist, de laatste Belgische gemeenten die nog niet bevrijd waren.
Na de start van ‘Operatie Switchback’ en de landing van Canadese eenheden nabij Biervliet wordt een drie weken durende strijd geleverd langs dijken en polders om Nederlands Zeeuws-Vlaanderen en de Belgische Zwinstreek te bevrijden van de bezetter.
Overal hebben de Duitse bezetters bruggen over kanalen en rivieren tot ontploffing gebracht om de geallieerde opmars te vertragen. Daarom brengen de geallieerden zelf bruggen mee: "Baileybruggen”. De Brit Donald Bailey was de ingenieur die het systeem ontwikkelde: een metalen brugconstructie met balken die op 1 dag gebouwd kon worden zonder hijskraan.
Op de Belgisch-Nederlandse grens moet eind oktober ‘44 ook dringend een 36 meter lange brug gebouwd worden, zodat de geallieerden het uitwateringskanaal bij Retranchement kunnen oversteken richting Knokke.
Tijdens het bouwen van de brug worden ze onder vuur genomen door Duitse mortierschutters. Een van de Duitse projectielen doodt de Canadese sergeant Jack Hickman die de aanleg van de brug coördineerde.
De brug wordt later door de Canadese genietroepen de "Hickmanbridge" genoemd, ter ere van hun gesneuvelde kameraad.
Dankzij de Hickmanbrug konden de Canadese eenheden doorstoten naar Knokke en Heist, de laatste Belgische gemeenten die nog niet bevrijd waren.