Het favoriete plekje van onze gastvrouw Annemieke Rijnberg is de Oude Tol.
Tol betalen, voor een Zeeuws-Vlaming is het de normaalste zaak van de wereld. En niet enkel sinds de Westerscheldetunnel opende; honderd jaar geleden moest je al tol betalen om van het éne naar het andere dorp te gaan.
De Oude Tol is zo’n punt in Zeeuws-Vlaanderen waar vroeger tol geheven werd. De gemeenten Retranchement, Zuidzande en Sluis kwamen hier samen. Het oude tolhuis is verdwenen. Het stond waar nu de provinciale weg van Sluis naar Breskens loopt. Er is nu nog een "Hoeve Oude Tol”.
Een tolhuis was een gebouw aan een verkeers- of waterweg waar tol geheven werd. Tol werd betaald in de vorm van geld. Je kan het zien als een soort invoerheffing op spullen die binnengebracht werden of als een heffing voor het onderhoud van de wegen. Het was voor de overheid een onbegonnen zaak om voor het innen van deze belastingen ambtenaren aan te stellen. Het innen van deze indirecte belastingen werd daarom door de overheid verpacht. Het innen van de tolgelden was dus geprivatiseerd. De tolheffing was van 1873 tot 1913 op het eiland van Cadzand. Op andere plaatsen in West Zeeuws-Vlaanderen werd er langer tol geheven. Bij Platluis, ten noordoosten van Sint Kruis, verdween in 1934 het laatste tolhuis. Hiermee verdwenen ook de sjoemelende tolpachters.
Met het verdwijnen van de tolhuizen verdween voor heel wat dorpen en buurtschappen ook een ontmoetingsplaats. Hier en daar kun je nog snippers van tolhuizen zien. Bijvoorbeeld in Retranchement, waar het tolhuis nu een vakantiewoning is. Of bij Stroopuit, vlakbij Waterlandkerkje, waar een steen in een voorgevel aan de tol herinnert.
Tol betalen, voor een Zeeuws-Vlaming is het de normaalste zaak van de wereld. En niet enkel sinds de Westerscheldetunnel opende; honderd jaar geleden moest je al tol betalen om van het éne naar het andere dorp te gaan.
De Oude Tol is zo’n punt in Zeeuws-Vlaanderen waar vroeger tol geheven werd. De gemeenten Retranchement, Zuidzande en Sluis kwamen hier samen. Het oude tolhuis is verdwenen. Het stond waar nu de provinciale weg van Sluis naar Breskens loopt. Er is nu nog een "Hoeve Oude Tol”.
Een tolhuis was een gebouw aan een verkeers- of waterweg waar tol geheven werd. Tol werd betaald in de vorm van geld. Je kan het zien als een soort invoerheffing op spullen die binnengebracht werden of als een heffing voor het onderhoud van de wegen. Het was voor de overheid een onbegonnen zaak om voor het innen van deze belastingen ambtenaren aan te stellen. Het innen van deze indirecte belastingen werd daarom door de overheid verpacht. Het innen van de tolgelden was dus geprivatiseerd. De tolheffing was van 1873 tot 1913 op het eiland van Cadzand. Op andere plaatsen in West Zeeuws-Vlaanderen werd er langer tol geheven. Bij Platluis, ten noordoosten van Sint Kruis, verdween in 1934 het laatste tolhuis. Hiermee verdwenen ook de sjoemelende tolpachters.
Met het verdwijnen van de tolhuizen verdween voor heel wat dorpen en buurtschappen ook een ontmoetingsplaats. Hier en daar kun je nog snippers van tolhuizen zien. Bijvoorbeeld in Retranchement, waar het tolhuis nu een vakantiewoning is. Of bij Stroopuit, vlakbij Waterlandkerkje, waar een steen in een voorgevel aan de tol herinnert.
