Het favoriete plekje van onze gastvrouwen Esther Tebes en Natascha Dekker is het dorp Schoondijke.


Schoondijke is van oudsher een landbouwdorp en bestond al in 1248; het heette toen Vuijldijke.
Tussen 1583 en 1585 is het oude Schoondijke door opzettelijke onderwaterzetting verdwenen. In 1652 is het dorp opnieuw gesticht en werd het gebouwd volgens een geometrisch grondplan, op een kruising van belangrijke wegen. Het nieuwe dorp heette in eerste instantie "Willemsdorp" naar stadhouder Willem II. Hij was ook de naamgever van de omringende Generale Prins Willempolder die tussen 1650 en 1652 werd bedijkt als de grootste polder van Zeeuws-Vlaanderen. Later kreeg het dorp een nieuwe naam: "Schoondijke"; dat vonden de inwoners vermoedelijk mooier dan "Vuijldijke".

Schoondijke is een heel duidelijk voorbeeld van een kruiswegdorp of kruisdorp. Dit is een dorp dat zich kenmerkt doordat het ligt rond een kruispunt van wegen. Kruisdorpen ontstonden vooral vanaf de 17e eeuw in polders, waarvan de verkaveling langs geometrische lijnen verliep en de wegen loodrecht op elkaar stonden. Kruisdorpen zijn dan ook vaak planmatig aangelegd. Rondom het kruispunt zijn de belangrijkste voorzieningen van het dorp gebouwd zoals kerken, een raadhuis, een herberg en andere voorzieningen. Ook in Schoondijke is dit het geval.
Vooral in Zeeland vind je veel kruiswegdorpen.

Tijdens W.O.II is Schoondijke grotendeels verwoest door granaten en vliegtuigbommen. Oude historische gebouwen zijn er dan ook niet te vinden.
Na de oorlog is het dorp terug opgebouwd waarbij het assenkruis gerespecteerd werd.