De machtigste man ter wereld in Sluis
Stel je eens voor; je bent de machtigste man ter wereld en je wordt uitgescholden. En dan ook nog eens in Sluis. Door een stel kwajongens nota bene. Dat overkwam Napoleon in 1810, bijna 200 jaar geleden dus.
Een scheldpartij
Napoleon is maar kort in Sluis geweest, hoogstens een paar uur. Het was in mei 1810. Hij was in de buurt vanwege een inspectiereis langs forten, vestingen en andere verdedigingswerken. Zo kwam hij op 18 mei ook in Brugge. De volgende dag ging hij naar Sluis. Hij wilde zien of het goed verdedigd werd. Hij begon bij het kasteel, dat er toen nog lag op de plaats waar nu ongeveer de begraafplaats is bij het binnenkomen van Sluis vanaf de kant van Retranchement/Zuidzande. Het was gebouwd in de Middeleeuwen en in 1794 door de Fransen in puin geschoten. Toch was het nog een indrukwekkende ruïne. Napoleon bekeek de zware muren en wandelde met zijn adjudant door de overblijfselen van het gebouw.
Vandaar liep de Franse keizer langs de haven van Sluis. Dat lag toen ten westen van de Hoogstraat. Niet ver van het Walplein was een groep jongens aan het knikkeren. Toen Napoleon voorbijkwam, wandelde hij door de groep heen. Hij trok zich niets van hen aan. Daardoor schopte hij per ongeluk de knikkers door elkaar. De jongens wisten niet wie de twee mannen waren, maar ze werden wel kwaad. "Beroerde kerel, je hebt ons spel bedorven!" riepen ze. Maar Napoleon deed net of hij ze niet gehoord had. Hij liep gewoon verder, met z'n handen op z'n rug. Als Fransman verstond hij toch niet wat ze hem toeschreeuwden.
Toejuichingen
Vlakbij het Walplein lag in de Franse tijd het Walstraatje. Daar was een visafslag en een klein wachthuisje voor de commissaris. Er stond toevallig een commies op wacht, die nog gediend had in het Franse leger. Hij herkende de keizer, presenteerde zijn geweer en riep: "Vive l'Empereur!" (Leve de keizer). Daarop kwamen de andere commiezen naar buiten. Ook zij zagen wie de hoge bezoeker was. Ze stelden zich snel in gelid op, allen met de borst vooruit. Napoleon waardeerde dat zeer en sprak hun enkele woorden toe, onder andere over de roemrijke veldtochten die ze samen gevochten hadden.
Het geroep trok andere Sluizenaars aan en niet veel later was er een menigte verzameld. Allen riepen: "Leve de keizer!" en "Vive l'Empereur!" De klokken van het stadhuis werden geluid en er werd snel een rijtuig met acht paarden naar de Kaai gereden. Daar stapte Napoleon met een paar militairen in. Een aantal inwoners wilde zelfs de paarden uitspannen en zelf de koets trekken. Maar dat vond de keizer toch teveel van het goede. Vanaf de Kaai maakte hij een rijtoer door de voornaamste straten van Sluis. Overal werd hij toegejuicht.
Intussen was aan de andere kant van Sluis, bij de Zuidpoort, een grote groep militairen de stad binnengemarcheerd. Ze stelden zich op, op het plein voor de poort, het Bolwerk Zuid dus. Daar reed Napoleon in de koets naar toe. Hij stapte uit en bezichtigde de poort aandachtig. Daarna stapte hij weer in het rijtuig en stond op het punt om te vertrekken.
Een toespraak
Maar op hetzelfde moment kwam de burgemeester van Sluis aangerend, de heer Jacob Hennequin. Hij was helemaal buiten adem. Hennequin was namelijk nogal dik. En toen hij hoorde dat de machtigste man ter wereld een bezoek aan zijn stad bracht, had hij snel zijn mooiste kleren aangetrokken. Hij was gekleed in het zwart met een brede, rode sjerp. Op zijn hoed had hij een kokarde gestoken met de kleuren van de Franse vlag. Hij ging voor het portier van de koets staan, terwijl Napoleon op zijn gemak bleef zitten. Vervolgens begon hij een uitgebreide toespraak in het Frans met allerlei loftuitingen over "Le grand Napoleon", de roemrijke veldtochten en zijn geweldige politiek. De keizer knikte wat naar de burgemeester en stapte toen uit, hij sprong op een paard dat voor hem gereed stond. Vervolgens inspecteerde hij de wallen aan de oostkant van Sluis en reed toen langs de Zuiddijk naar Cadzand. De Sluizenaars zullen nog lang over het bezoek hebben nagepraat.
Slot
Dat was het bezoek van Napoleon aan Sluis, bijna 200 jaar geleden. Een bezoek dat begon met een scheldpartij en eindigde in een triomftocht en een toespraak. Napoleon zal zich in Sluis beslist vermaakt hebben!
Stel je eens voor; je bent de machtigste man ter wereld en je wordt uitgescholden. En dan ook nog eens in Sluis. Door een stel kwajongens nota bene. Dat overkwam Napoleon in 1810, bijna 200 jaar geleden dus.
Een scheldpartij
Napoleon is maar kort in Sluis geweest, hoogstens een paar uur. Het was in mei 1810. Hij was in de buurt vanwege een inspectiereis langs forten, vestingen en andere verdedigingswerken. Zo kwam hij op 18 mei ook in Brugge. De volgende dag ging hij naar Sluis. Hij wilde zien of het goed verdedigd werd. Hij begon bij het kasteel, dat er toen nog lag op de plaats waar nu ongeveer de begraafplaats is bij het binnenkomen van Sluis vanaf de kant van Retranchement/Zuidzande. Het was gebouwd in de Middeleeuwen en in 1794 door de Fransen in puin geschoten. Toch was het nog een indrukwekkende ruïne. Napoleon bekeek de zware muren en wandelde met zijn adjudant door de overblijfselen van het gebouw.
Vandaar liep de Franse keizer langs de haven van Sluis. Dat lag toen ten westen van de Hoogstraat. Niet ver van het Walplein was een groep jongens aan het knikkeren. Toen Napoleon voorbijkwam, wandelde hij door de groep heen. Hij trok zich niets van hen aan. Daardoor schopte hij per ongeluk de knikkers door elkaar. De jongens wisten niet wie de twee mannen waren, maar ze werden wel kwaad. "Beroerde kerel, je hebt ons spel bedorven!" riepen ze. Maar Napoleon deed net of hij ze niet gehoord had. Hij liep gewoon verder, met z'n handen op z'n rug. Als Fransman verstond hij toch niet wat ze hem toeschreeuwden.
Toejuichingen
Vlakbij het Walplein lag in de Franse tijd het Walstraatje. Daar was een visafslag en een klein wachthuisje voor de commissaris. Er stond toevallig een commies op wacht, die nog gediend had in het Franse leger. Hij herkende de keizer, presenteerde zijn geweer en riep: "Vive l'Empereur!" (Leve de keizer). Daarop kwamen de andere commiezen naar buiten. Ook zij zagen wie de hoge bezoeker was. Ze stelden zich snel in gelid op, allen met de borst vooruit. Napoleon waardeerde dat zeer en sprak hun enkele woorden toe, onder andere over de roemrijke veldtochten die ze samen gevochten hadden.
Het geroep trok andere Sluizenaars aan en niet veel later was er een menigte verzameld. Allen riepen: "Leve de keizer!" en "Vive l'Empereur!" De klokken van het stadhuis werden geluid en er werd snel een rijtuig met acht paarden naar de Kaai gereden. Daar stapte Napoleon met een paar militairen in. Een aantal inwoners wilde zelfs de paarden uitspannen en zelf de koets trekken. Maar dat vond de keizer toch teveel van het goede. Vanaf de Kaai maakte hij een rijtoer door de voornaamste straten van Sluis. Overal werd hij toegejuicht.
Intussen was aan de andere kant van Sluis, bij de Zuidpoort, een grote groep militairen de stad binnengemarcheerd. Ze stelden zich op, op het plein voor de poort, het Bolwerk Zuid dus. Daar reed Napoleon in de koets naar toe. Hij stapte uit en bezichtigde de poort aandachtig. Daarna stapte hij weer in het rijtuig en stond op het punt om te vertrekken.
Een toespraak
Maar op hetzelfde moment kwam de burgemeester van Sluis aangerend, de heer Jacob Hennequin. Hij was helemaal buiten adem. Hennequin was namelijk nogal dik. En toen hij hoorde dat de machtigste man ter wereld een bezoek aan zijn stad bracht, had hij snel zijn mooiste kleren aangetrokken. Hij was gekleed in het zwart met een brede, rode sjerp. Op zijn hoed had hij een kokarde gestoken met de kleuren van de Franse vlag. Hij ging voor het portier van de koets staan, terwijl Napoleon op zijn gemak bleef zitten. Vervolgens begon hij een uitgebreide toespraak in het Frans met allerlei loftuitingen over "Le grand Napoleon", de roemrijke veldtochten en zijn geweldige politiek. De keizer knikte wat naar de burgemeester en stapte toen uit, hij sprong op een paard dat voor hem gereed stond. Vervolgens inspecteerde hij de wallen aan de oostkant van Sluis en reed toen langs de Zuiddijk naar Cadzand. De Sluizenaars zullen nog lang over het bezoek hebben nagepraat.
Slot
Dat was het bezoek van Napoleon aan Sluis, bijna 200 jaar geleden. Een bezoek dat begon met een scheldpartij en eindigde in een triomftocht en een toespraak. Napoleon zal zich in Sluis beslist vermaakt hebben!
Contact info
De Napoleonbrug